به گزارش استیناف– محکوم در سال 1396 و پیش از ارسال پرونده به واحد اجراي احکام کیفري و بدون اطلاع محکوم له نسبت به واریز بخشی از دیه مورد حکم اقدام کرده است و فیش واریزي را تا سال 1398 نزد خود نگه داشته است، رفتار وي به ضرر محکوم له است و باعث تضییع حق محکوم له میباشد. 

شخصی در سال 1396 و پیش از ارسال پرونده به اجراي احکام کیفري، اقدام به واریز بخشی از دیه میکند و فیش آن را در سال 1398 به اجراي احکام تحویل میدهد. شکات نیز از واریز وجه به جهت اختیار قرار ندادن فیش اطلاعی نداشته اند. آیا محکوم میبایست مابه التفاوت دیه سال 1396 تا 1398 را پرداخت کند؟

مطابق نظریه مشورتی شماره مورخ اداره حقوقی قوه قضاییه: 

ملاك محاسبه دیه طبق ماده 490 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 قیمت زمان پرداخت است؛ مگر آنکه طرفین در خصوص مبلغ توافق کنند و ملاك پرداخت دیه، زمان اجراي حکم قطعی و لازم الاجرا بودن آن است؛

بنابراین در فرض سؤال که محکوم در سال 1396 و پیش از ارسال پرونده به واحد اجراي احکام کیفري و بدون اطلاع محکوم له نسبت به واریز بخشی از دیه مورد حکم اقدام کرده است و فیش واریزي را تا سال 1398 نزد خود نگه داشته است، رفتار وي به ضرر محکوم له است و باعث تضییع حق محکوم له میباشد و در صورت تقاضاي محکوم له، دیه باید به نرخ روز اجراي حکم از محکوم وصول و به محکوم له داده شود.

به عبارت دیگر، مابه التفاوت دیه سال 1396 تا زمان پرداخت باید محاسبه شود. ماده 99 آییننامه نحوه اجراي احکام حدود، سلب حیات، قطع عضو، قصاص نفس و عضو، جرح، دیات، شلاق، تبعید، نفی بلد، اقامت اجباري و منع از اقامت در محل و محل هاي معین مصوب 1398/3/27 رییس قوه قضاییه نیز مؤید این نظر است.