به گزارش استیناف–درصورتیکه به علت طلاق یا به هر جهت دیگر، ابوین طفل، در یک منزل سکونت نداشته باشند، هریک از ابوین که طفل تحت حضانت او نمی‌باشد، حق ملاقات طفل خود را دارد.

خواهان: زوجه
خوانده: زوج
خواسته: بدوا” صدور دستور موقت مبنی بر ملاقات فرزند و در ماهیت دعوی، صدور حکم مبنی بر اجازه ملاقات مادر با فرزند مشترک
1. تصویر مصدق عقدنامه رسمی به شماره … دفتر اسناد رسمی ثبت ازدواج شماره … تهران
2. تصویر مصدق شناسنامه زوجه
3. شهادت شهود
4. تحقیق و معاینه محل
5. گزارش پلیس
6. صورتجلسه شورای حل اختلاف

شرح خواسته:

ریاست محترم مجتمع قضایی خانواده سلامّ‌ علیکم؛ احتراما” اینجانب، نکات ذیل را به استحضار میرساند:

اولا”؛ با عنایت به اینکه مستند به تصویر مصدق عقدنامه رسمی پیوستی رابطه زوجیت دائم فیمابین موکله و خوانده محترم محرز و مسلم است.

ثانیا”؛ با توجه به اینکه مستند به تصویر مصدق شناسنامه موکله، ثمره این ازدواج، وجود فرزندی به نام … متولد … می‌باشد.

ثالثا”؛ بعد از چندین مرتبه اخراج بنده از منزل، خوانده مجدد بنده را از محل سکونت مشترک با توسل به تهدید و ضرب و شتم بیرون کردند و در حال حاضر مفارقت فیزیکی میان ما وجود دارد و این وقایع، از طریق شهادت شهود و گزارشات پلیس و نیز صورتجلسه سازش در شورای حل اختلاف مبنی بر تعهد خوانده به عدم ضرب و شتم بنده قابل احراز است.
شهود نیز به شرح ذیل معرفی می شوند:
الف) جناب آقای … فرزند … به شماره شناسنامه … صادره از … متولد … به نشانی …
ب) جناب آقای … فرزند … به شماره شناسنامه … صادره از … متولد … به نشانی …
ج) جناب آقای … فرزند … به شماره شناسنامه … صادره از … متولد … به نشانی …
مضافا” بر اینکه قرار تحقیقات و معاینه محل نیز می‌تواند مثبت مفارقت فیزیکی بنده با خوانده محترم بواسطه اخراجم از منزل باشد.

رابعا”؛ وفق ماده1174 قانون مدنی در صورتیکه به علت طلاق یا به هر جهت دیگر، ابوین طفل، در یک منزل سکونت نداشته باشند، هریک از ابوین که طفل تحت حضانت او نمی‌باشد، حق ملاقات طفل خود را دارد. تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات مربوطه به آن، در صورت اختلاف بین ابوین، با محکمه است.

خامسا”؛ تداوم این وضعیت برای بنده و فرزند مشترک، موجب بروز ناراحتی‌های روحی و پریشان خاطری برای فرزند که وابستگی عاطفی بسیاری به بنده دارد امکان ورود خسارات معنوی جبران ناپذیر برای آینده او، غیرقابل انکار است.

از همین روی صدور دستور موقت مبنی بر اجازه ملاقات با فرزند مشترک و در صورت عدم اقرار خوانده محترم در اولین جلسه دادرسی مبنی بر وجود مفارقت فیزیکی فیمابین، همچنین وجود فرزند مشترک نزد خوانده محترم، صدور قرار استماع شهادت شهود، وفق مواد 229 لغایت 247 ق.آ.د.م و همچنین صدور قرار ارجاع امر به تحقیقات و معاینه محل، به منظور احراز این امر، وفق مواد 248 لغایت 256 ق.آ.د.م و در ماهیت دعوی، صدور حکم مبنی بر اجازه ملاقات موکله با فرزند مشترک، وفق ماده 1174 قانون مدنی مورد استدعاست.