به گزارش استیناف– امتیاز قانونی مذکور در ماده 12 قانون حمایت خانواده مبنی بر اجازه طرح دعوا توسط زوجه در دعاوي و امور خانوادگی مربوط به زوجین در دادگاه محل سکونت زوجه استثنایی بر اصل طرح دعوا در محل اقامت خوانده است. 

به موجب ماده 6 حمایت از خانواده مصوب 1391 مادر یا هر شخصی که حضانت طفل یا نگهداري شخص محجور را به اقتضاء ضرورت بر عهده دارد حق اقامه دعوي براي مطالبه نفقه طفل یا محجور را نیز دارد و به موجب ماده 12 قانون مذکور در دعاوي خانوادگی مربوط به زوجین زوجه میتواند در دادگاه محل اقامت خود اقامه دعوي کند، چنانچه مادر صرفاً از باب حضانت طفل دادخواست مطالبه نفقه فرزند صغیر خود را ارائه کند آیا دادگاه محل اقامت مادر صالح به رسیدگی می باشد یا به استناد ماده 11 قانون آیین دادرسی دادگاههاي عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 دادگاه محل اقامت پدر؟

مطابق نظریه مشورتی شماره مورخ اداره حقوقی قوه قضاییه: 

امتیاز قانونی مذکور در ماده 12 قانون حمایت خانواده مصوب 1391 مبنی بر اجازه طرح دعوا توسط زوجه در دعاوي و امور خانوادگی مربوط به زوجین در دادگاه محل سکونت زوجه (به جز مطالبه مهریه غیرمنقول)، استثنایی بر اصل طرح دعوا در محل اقامت خوانده (موضوع ماده 11 قانون آیین دادرسی دادگاههاي عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 (است؛

لذا در تفسیر این ماده باید به قدر متیقن اکتفاء شود. بنابراین، امتیاز مذکور که صرفاً مربوط به دعاوي میان زوجین است، شامل دعواي مطالبه نفقه فرزند از سوي مادر به طرفیت پدر نمی شود.