به گزارش استیناف– طرفین می توانند نظر کارشناس را قاطع دعوا قرار دهند. از همین روی اصولاً رأی یک یا چند نفر کارشناس که طرفین کتباً رأی آنان را قاطع دعوا قرار داده باشند قابل ‌درخواست تجدیدنظر نیست. این رای مطلقاً قابل فرجام خواهی هم نمی باشد.

این نکته بارها و بارها در آزمون های حقوقی ازجمله آزمون وکالت مورد پرسش و توجه طراحان بوده است.

سوال وکالت:

دعوایی به خواسته صدور حکم بر وقفیّت ملکی اقامه می شود. در جریان دادرسی نخستین، طرفین کتباً توافق می کنند که رأی کارشناسی که به تراضی تعیین می کنند، قاطع دعوا باشد. کارشناس رأی خود را صادر و دادگاه نیز بر همین اساس، اقدام به صدور حکم می کند، در خصوص قابل شکایت بودن حکم دادگاه، کدام مورد صحیح است؟

1) حکم دادگاه قابل تجدید نظر و فرجام نیست.

2) حکم دادگاه قابل تجدید نظر و فرجام است.

3) حکم دادگاه فقط قابل تجدیدنظر است.

4) حکم دادگاه فقط قابل فرجام است.

گزینه 1 صحیح است.

در تحلیل پرسش باید بیان داشت، مقنن در ‌تبصره ماده 331 آیین دادرسی مدنی بیان داشته، احکام مستند به اقرار در دادگاه یا مستند به رأی یک یا چند نفر کارشناس که طرفین کتباً رأی آنان را قاطع دعوا قرار داده باشند قابل ‌درخواست تجدیدنظر نیست مگر درخصوص صلاحیت دادگاه یا قاضی صادرکننده رأی.

همچنین مطابق ‌ماده ۳۶۹ قانون مذکور، احکام زیر اگرچه از مصادیق بندهای (‌الف) در دو ماده قبل باشد حسب مورد قابل رسیدگی فرجامی نخواهد بود:

بند 2- احکام مستند به نظریه یک یا چند نفر کارشناس که طرفین به‌ طور کتبی رأی آنها را قاطع دعوا قرار داده باشند.